W Cochabambie w Boliwii siostry sercanki prowadzą dom dziecka Hogar de Niñas San Francisco. Choć dom jest przygotowany na 52 dzieci, obecnie mieszka tu 56 dziewczynek w wieku od 5 do 24 lat, które są sierotami, doświadczyły zaniedbania, przemocy, a nawet molestowania.

Staramy się, aby każde dziecko, które zapuka do naszych drzwi było przyjęte – nawet jeśli jest to kosztem zamknięcia jakiegoś magazynu czy czytelni – przenosimy wtedy książki w inne miejsce i otwieramy następny pokój dla dzieci.

Kiedy dziewczynka trafia do tego sierocińca, pierwszym krokiem jest zapewnienie jej opieki i pomocy psychologicznej. Dziecko z powodu śmierci najbliższych, opuszczenia czy gwałtu jest w totalnej rozsypce, która objawia się depresją, wycofaniem, buntem, agresją. Kultura macho ciągle ma się dobrze w Ameryce Południowej. Dominacja mężczyzn w skrajnej formie prowadzi do tego, że istnieje społeczne przyzwolenie na wykorzystywanie dziewczynek przez ojca czy wujka.

Kultury Keczua czy Ajmara są bardzo wymagające. Niestety dzieci wychowane w tych kulturach są źle traktowane, bite, upokarzane. Dlatego chcemy pokazać młodym dziewczętom, że jest inny wymiar życia. Że można być jedyną żoną i matką, bo w Boliwii jest wiele poligamii. Problemy moralne, dzieci niechciane i porzucone, dzieci molestowane, dziewczęta gwałcone – Boliwia stała się krajem właściwym dla naszej posługi

– tłumaczy siostra Anna Kurysz SSCJ, dyrektor sierocińca w Cochabambie.

Cochabamba to duże miasto w środkowej części kraju, które znajduje się na wysokości ok. 2600 m n.p.m. Klimat wysokogórski sprawia, że warunki życia są trudne, zwłaszcza zimą (od maja do końca sierpnia), kiedy temperatury wahają się od 0˚C rano do 30˚C w ciągu dnia. W Domu dla Dziewcząt Świętego Franciszka nie ma centralnego ogrzewania, a piecyki elektryczne nie są używane ze względu na wysokie rachunki za prąd, dlatego dzieci i siostry często marzną.

Dom Dziewcząt św. Franciszka jako dzieło „prywatne” Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego nie otrzymuje żadnych państwowych dotacji. Siostry same zapewniają dziewczynkom mieszkanie, wyżywienie, opiekę medyczną, materiały szkolne, edukację, dodatkowe zajęcia wspierające je w trudnościach w nauce. Jedynym źródłem funduszy są środki wypracowane przez zgromadzenie sióstr w Polsce i prywatni darczyńcy.

Jesteśmy pewni, że razem z Wami uda nam się pomóc boliwijskim dziewczynkom, aby mogły na nowo uwierzyć w ludzi. Czekamy na Was i Wasze wielkie serca!

JAK PODJĄĆ „ADOPCJĘ MIŁOŚCI”:

• Minimalną kwotę darowizny dla „rodziców adopcyjnych” określiliśmy na 45 zł miesięcznie przez okres przynajmniej 12 miesięcy. Wyższe kwoty wsparcia zależą tylko od Państwa hojności i możliwości finansowych. Adopcja ma charakter zbiorowy, gdyż utrzymanie jednego dziecka kosztuje 780 zł miesięcznie (sierociniec nie dostaje żadnego wsparcia ze strony państwa). Rodzic adopcyjny otrzymuje trzy razy do roku list i zdjęcie od „adoptowanego” dziecka. Osoby, które chcą podjąć się regularnych wpłat, prosimy o wpisanie w tytule przelewu: Adopcja Miłości – deklaracja stała.

• W przypadku wyższych darowizn nie stosujemy jednak wzoru matematycznego, np. 135 zł : 45 zł = „adopcja” 3 dzieci, ponieważ pieniądze przekazujemy jako wsparcie dla całego sierocińca. Innymi słowy: dzieci, które piszą do nas listy są reprezentantami całego domu dziecka w Cochabambie wobec Darczyńców z Polski.

• Nie jest konieczne wykonywanie comiesięcznych przelewów. Darowizny można przekazywać kwartalnie, raz na pół roku, a nawet na cały rok z góry. Osoby, które zdecydują się na rzadsze transfery pomocy prosimy o zapisanie w tytule przelewu: Adopcja Miłości - deklaracja stała + ilość miesięcy.

• Będziemy wdzięczni również za jednorazowe wpłaty dla dziewczynek z Cochabamby. W takim przypadku w tytule przelewu prosimy napisać „Dla dzieci z Cochabamby”. Jeżeli otrzymujemy ofiarę w wysokości 540 zł lub wyższą, to taki przypadek traktujemy jako „podjęcie adopcji” (12 miesięcy x 45 zł = 540 zł). Dlatego wysyłamy zdjęcie i korespondencję dziecka. Nie jest to jednak zobowiązanie do kontynuacji „adopcji” w kolejnym roku.

Więcej na temat sytuacji dziewczynek z domu dziecka w Cochabambie:

• Adopcja Miłości w Boliwii
• "Daj im zabawę i uwagę" - o wolontariacie w Boliwii