„W Indiach 40 tysięcy dzieci rocznie traci wzrok. Większość dzieci, które do nas trafiają mogło być zdrowe... Straciły wzrok z powodu niedożywienia matek w ciąży albo niedoboru witamin zaraz po urodzeniu. Niestety również dość częste są małżeństwa wśród bliskich krewnych, z których rodzą się niepełnosprawne dzieci. Kiedyś podczas przyjęcia do szkoły, zapytałam tatę niewidomej dziewczynki o przyczynę jej choroby, a on odpowiedział: moja żona jest moją siostrzenicą... Dzieci, które trafiają do naszego ośrodka w Nongbah pochodzą z bardzo biednych rodzin. Często są to sieroty. Zaledwie kilka procent niewidomych osób w Indiach chodziło kiedykolwiek do szkoły. Niewidome dzieci bardzo chętnie się uczą, bo wiedzą, że to jest dla nich jedyna szansa na w miarę dobrą przyszłość” - mówi siostra Sara Kieliszek FSK, która przez 10 lat pracowała z niewidomymi dziećmi w Indiach.

Nongbah to mała miejscowość w stanie Meghalaya w północno-wschodnich Indiach. Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża prowadzi tam internat i szkołę dla 50-tki dzieci niewidomych. Dzieło to nosi nazwę Jyothi Seva, czyli „Służba Światłu”.

Indie to kraj pełen kontrastów. Są wille bardzo bogatych ludzi, którzy mają służących a tuż obok, pod murem mieszkają całe rodziny na ulicy. Utrzymują się z tego, że zbierają worki foliowe i sprzedają je, aby zjeść choć jeden posiłek w ciągu dnia. Prawie 70% mieszkańców Indii (czyli 800 milionów!) żyje za mniej niż 9 zł dziennie. Aż 14 milionów obywateli państwa jest niewidomych.

Ośrodek zapewnia swoim podopiecznym trzy posiłki dziennie, naukę alfabet Braille’a, języka angielskiego oraz spokojny i bezpieczny dom. Dzieci rozwijają tu swoje talenty muzyczne, uczą się obsługi komputera, dbają wspólnie o warzywa z przydomowego ogrodu czy zwierzęta, które siostry hodują. Mają też czas na zabawę i szansę na szczęśliwe dzieciństwo.

Tak o Szkole Matki Elżbiety dla Niedowidzących w Nongbah piszą rodzice jednego z uczniów, Channalala: „Kiedy nasz syn urodził się niewidomy, nie wiedzieliśmy, co robić. W naszej wiosce ludzie szeptali, że zawsze będzie zależny od nas i nic nie osiągnie w życiu. Myśl, że nasze dziecko nie ma przyszłości łamała nam serca… Ale wszystko się zmieniło, gdy trafił do Jyothi Seva. Od pierwszego dnia traktowano go z życzliwością i godnością, co było rzadkością w naszej sytuacji. Dziś Channalal kwitnie, dobrze się uczy. Co więcej, odkrył w sobie talenty, o których istnieniu nie mieliśmy pojęcia. Nasz syn, którego kiedyś uważaliśmy za bezradnego, nauczył się pięknie grać na gitarze! Wcześniej Channalal był nieśmiały i wycofany. Teraz jest pewny siebie i chętny do nauki. Nie potrafimy wyrazić, jak bardzo jesteśmy wdzięczni. Szkoła zmieniła życie nie tylko naszego syna, ale także nasze. Pokazała nam, że bieda i ślepota nie ograniczają potencjału dziecka. Channalal ma teraz szansę na lepsze życie i za to jesteśmy dozgonnie wdzięczni szkole i wszystkim ludziom, którzy to umożliwiają”.

Charyzmatem Franciszkanek Służebnic Krzyża jest opieka nad niewidomymi. Założycielką zgromadzenia była bł. Elżbieta Róża Czacka, która w wieku 22 lat straciła wzrok. W 1911 roku założyła Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi, a siedem lat później zgromadzenie zakonne w ofiarowanym folwarku w Laskach. Tam powstał pierwszy w Polsce specjalistyczny ośrodek dla osób ociemniałych. Siostry FSK służą aktualnie osobom niewidomym również w Rwandzie, na Ukrainie i w Indiach. 

JAK PODJĄĆ „ADOPCJĘ ŚWIATŁA”:

• Minimalną kwotę darowizny dla Rodziców Adopcyjnych określiliśmy na 50 zł miesięcznie przez okres przynajmniej 12 miesięcy. Wyższe kwoty wsparcia zależą tylko od Państwa hojności i możliwości finansowych. Adopcja ma charakter zbiorowy, gdyż utrzymanie jednego dziecka kosztuje 1130 zł miesięcznie. Rodzic Adopcyjny otrzymuje trzy razy w roku list i zdjęcie od dziecka, które jest reprezentantem całej placówki. Dziecko to nie jest w niczym wyróżniane w procesie wychowania. Osoby, które chcą podjąć się regularnych wpłat, prosimy o wpisanie w tytule przelewu: Adopcja Światła – deklaracja stała.

• W przypadku wyższych darowizn nie stosujemy jednak wzoru matematycznego, np. 150 zł : 50 zł = „adopcja” trójki dzieci, ponieważ pieniądze przekazujemy jako wsparcie dla całego ośrodka. Innymi słowy: dzieci, które piszą do nas listy są reprezentantami wszystkich podopiecznych z Nongbah wobec Darczyńców z Polski. 

• Nie jest konieczne wykonywanie comiesięcznych przelewów. Darowizny można przekazywać kwartalnie, raz na pół roku, a nawet na cały rok z góry. Osoby, które zdecydują się na rzadsze transfery pomocy prosimy o napisanie w tytule przelewu: Adopcja Światła - deklaracja stała + [ilość miesięcy]. 

• Będziemy wdzięczni również za jednorazowe wpłaty dla dzieci z ośrodka w Nongbah. W takim przypadku w tytule przelewu prosimy napisać „Dla niewidomych dzieci w Indiach”. Jeżeli otrzymujemy ofiarę w wysokości 600 zł lub wyższą, to taki przypadek traktujemy jako „podjęcie adopcji” (12 miesięcy x 50 zł = 600 zł). Dlatego wysyłamy zdjęcie i korespondencję dziecka. Nie jest to jednak zobowiązanie do kontynuacji „adopcji” w kolejnym roku.

Więcej na temat sytuacji niewidomych dzieci w Indiach:

• Bezcenna woda - o projekcie budowy studni dla dzieci z Nongbah
• List z podziękowaniem z Indii
• Kupiliśmy samochód niewidomym dzieciom z Nongbah!
• Nowe maszyny brajlowskie dla niewidomych dzieci w Indiach!
• Jyothi Seva – Służba Światłu

Niewidome dzieci w Indiach można wesprzeć przelewem na konto bankowe: 

Sekretariat Misji Zagranicznych Księży Sercanów
ul. Rakowa 11, 10-185 Olsztyn
Bank BNP 79 1600 1462 1847 3641 5000 0008
tytułem: Adopcja Światła Indie

lub korzystając z możliwości szybkiego przelewu: